[OS]
LEE SEUNGHOON X KANG SEUNGYOON
Story
: adrenaline 06
เราต่างรู้ใจกันดีเกินกว่าจะเอ่ยขึ้นมา
เอาน่า...สักนิดดีไหม
ดับกระหายความร้อนของอากาศด้วยร่างกายที่ร้อนแรงกว่าของเราสองคนกัน
ร่างกายขาวสะอาดเดินออกมาจากห้องพักผ่อน อากาศร้อนแต่ไม่อบอ้าวจนเกินไปทำให้คังซึงยูนเผยรอยยิ้มออกมาด้วยพึงพอใจ
ริมฝีปากอิ่มเผยออกเล็กน้อย ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตัวยาวริมสระว่ายน้ำ
อากาศแสนร้อนนั้นทนได้
แต่สิ่งที่พลอยทำให้ร้อนรุ่มยิ่งกว่ากลับเป็นร่างสูงที่อยู่ในสระว่ายน้ำเสียมากกว่า
ดวงตากลมนั้นจดจ้องท่วงท่าการว่ายน้ำของคนในสระ
อีซึงฮุนที่อยู่ในชุดว่ายน้ำกางเกงสีเทานั้นดูร้อนแรงกว่าอากาศที่มีเสียอีก
ร่างสูงว่ายน้ำไปกลับประมณสี่ห้ารอบเห็นจะได้
ส่วนซึงยุนที่ทำเพียงนั่งหย่อนเท้าลงที่ริมสระกลับไม่ได้รู้สึกเบื่อเท่าไรนัก
หนึ่ง เพราะท่วงท่าอีกฝ่ายนั้นงดงามเสียจนจ้องเท่าไรก็ไม่เบื่อ
สอง เพราะอีกฝ่ายเป็นอีซึงฮุน
และเพราะเหตุผลข้อสองนั่นแหละ
จึงทำให้ซึงยุนไม่เคยเบื่อที่จะนั่งอยู่แบบนี้สักนิด
“คุณเหม่ออะไรอยู่” ซึงยุนสะดุ้งน้อยๆเมื่อคนที่กำลังนึกถึงนั่นว่ายน้ำเข้ามาใกล้ๆ
ซึงยุนใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าซึงฮุนนั้นใช้ใบหน้าแนบกับขาของตนเอง “คิดถึงผมหรือเปล่า”
“ตลกเถอะ ผมไม่คิดถึงคุณหรอก”
ซึงฮุนยู่หน้าก่อนจะเผยรอยยิ้มกับประโยคต่อมา
“ผมอยู่กับคุณตรงนี้นี่นา ผมจะคิดถึงทำไม”
ซึงยุนสอดมือในกลุ่มผมที่เปียกชื้นก่อนจะสางมันแผ่วเบา “ไม่เลวเลยทีเดียว
สระว่ายน้ำที่นี่”
“คุณชอบไหมหล่ะ”
“ชอบสิ” ซึงยุนตอบ “ชอบตอนคุณว่ายน้ำหน่ะ”
ซึงฮุนหัวเราะออกมา ก่อนจะรั้งมืออีกฝ่ายสอดประสาน
“เปลี่ยนบรรยากาศหน่อยไหมหล่ะ”
ซึงยุนไม่ได้ตอบคำถามอีกฝ่าย ก่อนรอยยิ้มจะเผยขึ้นมาบนใบหน้า
ด้วยท่าทีที่รู้ทัน แต่ไม่ได้คิดจะขัดใจอีกฝ่าย
ซึงยุนรั้งลำคออีกฝ่าย ขณะที่อยู่ในน้ำ ความเย็นพัดผ่านผิวแต่กลับร้อนระอุไปเสียหมดเมื่อริมฝีปากตอบรับสัมผัสวาบหวาม
ซึงยุนตวัดรับเรียวลิ้นอีกฝ่าย สั่นไหวเล็กน้อยเมื่อยามที่ฝ่ามือใหญ่ลูบคลึงช่วงเอว
ซึงฮุนผละออกด้วยพึงพอใจก่อนจะกดจูบอีกครั้งที่แก้มของซึงยุน
“ไม่เลวเหมือนกันนะ”
ซึงยุนยิ้มกริ่มก่อนจะเอ่ย
“ไหนคุณบอกว่าจะพาผมมาว่ายน้ำ”
“อ่า...ใช่สิ” ซึงฮุนเอ่ยรับ “แต่ดูท่าเราคงไม่ค่อยอยากว่ายน้ำกันแล้วหล่ะ
จริงไหม”
ซึงยุนพาดแขนกับขอบสระ ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อย
ริมฝีปากของอีกฝ่ายพรมจูบที่ลำคอ ซึงยุนเอ่ยเสียงแผ่ว
“นี่มันสระกลางแจ้ง แถมตอนกลางวันอีก...”
“ผมก็ไม่ได้บอกนี่ว่าจะทำอะไรคุณ” ซึงฮุนเอ่ย “คิดทะลึ่งไม่เบานะเราหน่ะ”
ซึงยุนพ่นลมหายใจร้อนออกมาด้วยไม่พึงพอใจกับคำพูดนั้น การกระทำของซึงฮุนกำลังสวนทางกับวาจา
ก่อนจะยกมือขึ้นจิกที่บ่ากว้าง ซึงฮุนพรมจูบแผ่วเบา
ลำคอขาวล่อสายตาจนอดใจไม่ได้ที่จะดูดดึงมันแผ่วเบา ซึงฮุนกระทำเชื่องช้า นิ้วโป้งทั้งสองข้างบดคลึงที่ยอดอกของซึงยุนจนแข็งขืน
สอดขาเข้าแทรก ด้วยบริเวณที่อยู่ในสระไม่ได้ลึกมาก แรงน้ำช่วยพยุงเป็นอย่างดี
ซึงฮุนยกเรียวขาขาวข้างหนึ่งขึ้นพาดเอวสอบ ส่วนอ่อนไหวใต้กางเกงว่ายน้ำแสนแนบเนื้อนั้นแนบชิด
จนซึงยุนอดใจไม่ไหวต้องเผยอปากครางออกมาเสียงเบา
“อืม...”
ซึงยุนจิกกลุ่มผมอีกฝ่าย ทั้งเค้นมันเล็กน้อยเมื่อรู้สึกดี
สะโพกผายโยกกายแผ่วเบา เสียดสีตัวตนที่เริ่มตอบรับตามความคุ้นชินก่อนซึงฮุนจะละมือข้างหนึ่งจากยอดอก
สอดเข้าใต้ข้อพับขาและบีบเค้นสะโพกกลมกลึงด้วยหมั่นเขี้ยว
ปลายนิ้วของซึงฮุนรั้งขอบกางเกงว่ายน้ำลง ก่อนซึงยุนจะรู้ตัว
มือรั้งไม่ให้ซึงฮุนกระทำมันก่อนจะสบตากับอีกฝ่าย
ริมฝีปากอิ่มกดจูบแผ่วเบาที่ปลายคางก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่ว
“มันโจ่งแจ้งไป”
“หืม..”
“ในห้องดีกว่า นะ”
ซึงฮุนยิ้มออกมาก่อนจะกดจูบริมฝีปากอิ่มแรงๆอีกที ยอมให้อีกฝ่ายรั้งกางเกงตนเองขึ้นและสวมชุดคลุมทับ
ซึงฮุนยิ้มกริ่มเมื่ออีกฝ่ายยืนรอ
ก่อนจะเดินเข้าไปรับเสื้อคลุมที่อีกฝ่ายถือไว้ให้
ไม่ว่าที่ไหนมันก็ไม่เลวทั้งนั้นแหละ ซึงฮุนชอบมันหมด
ขอแค่อีกฝ่ายเป็นซึงยุนก็พอแล้ว
เดินตามอีกฝ่ายทั้งรั้งเอวแนบชิด
ซึงยุนยิ้มออกมาก่อนจะลูบกรามอีกฝ่ายแผ่วเบา เพียงสองเท้าที่ย่างเข้าเขตไร้แสงแดด
ซึงยุนผลักอีกฝ่ายลง
กางเกงว่ายน้ำที่เปียกชื้นของซึงฮุนถูกปลดออกพร้อมๆกับของซึงยุน
ก่อนจะขยับวาดขาขึ้นคร่อม ซึงยุนหันหลังให้ซึงฮุน ก่อนซึงฮุนจะพรมจูบแผ่นหลังขาว
ไล้ตามร่องสันหลังและจบลงที่ไหล่เนียน ริมฝีปากดูดดึงมันอีกครั้ง
ด้วยความพึงพอใจเมื่อซึงยุนขยับสะโพกแผ่วเบาตามความยาวของแกนกาย
แม้ไม่ได้มีการสอดใส่เกิดขึ้น
แต่กลับเร้าอารมณืที่มีให้ลุกโชนอย่างไม่หยุดยั้ง
“อืม อา...”
ซึงยุนครางเสียงแผ่ว
เมื่อซึงฮุนเค้นสะโพกกลมก่อนจะใช้นิ้วสอดใส่เข้าช่องทางร้อน ซึงยุนปรายตามอง
ก่อนจะยิ้มมุมปากและแอ่นสะโพกให้อีกฝ่ายมากขึ้น
“อ่ะ...อา..ซึงฮุน ดีจัง”
เอ่ยออกมาทั้งเสียงยั่วเย้า
ซึงฮุนแทบไม่ต้องขยับมือเองด้วยซ้ำในเมื่อสะโพกอิ่มเป็นฝ่ายบดเบียดเอง
เสียงหอบหายใจและความเหนอะหนะทางช่องทางหลังดังขึ้นเป็นระยะๆ
จนซึงฮุนอดใจไม่ไหว
“ผมขอเลยได้หรือเปล่า”
เอ่ยออกมาแบบไม่รอคำอนุญาต ดันร่างกายซึงยุนไปด้านหน้า
ซึงยุนชันกายขึ้น ก่อนซึงฮุนจะซ้อนหลัง กดริมฝีปากลงที่ไหล่ขาวเนียนอีกครั้ง
และรูดรั้งแกนกายจนแข็งขืน
ซึงยุนร้องออกมาเสียงแผ่ว ก่อนจะกระซิบ
“จัดการเลยสิซึงฮุน ผมต้องการแทบไม่ไหวแล้ว อ่ะ...”
ซึงฮุนยิ้มมุมปากก่อนจะสอดใส่ในคราเดียว ซึงยุนอ้าปากค้างก่อนจะเม้มปาก
ความรู้สึกแรกเป็นความเจ็บก่อนซึงฮุนจะสังเกตเห็นมัน
“ขอโทษนะ”
“ขอโทษทำไม ซึงฮุน” ซึงยุนรั้งลำคออีกฝ่ายก่อนจะกดจูบและผละออก “ขยับสิ
ทนแทบไม่ไหวแล้ว”
“หึ”
ซึงฮุนขยับเปลี่ยนท่าทาง แผ่นหลังของซึงยุนแนบกับผืนเตียง
ก่อนจะถูกรั้งขาขึ้นพาดบ่า สะโพกสอบขยับเชื่องช้าในคราแรกก่อนซึงยุนจะสูดปาก
“ซี๊ด...”
“แน่นเหมือนเดิม...อืม ซึงยุนอา” ซึงฮุนครางฮืมออกมาก่อนจะเอ่ยชม
ซึงยุนหน้าแดงขึ้นจนลามมาถึงลำคอขาว เบี่ยงหลบสายตาของคนที่ขยับสะโพกอยู่จนซึงฮุนเลิกคิ้ว
“อืม อือ...อา”
“น่ารักจังวันนี้”
เอ่ยออกมาก่อนจะดันขาอีกฝ่ายจนชิดอก ซึงยุนครางออกมาเสียงดังเมื่อซึงฮุนท้าวแขนกับผืนเตียง
เสียงเนื้อกระทบดังระรัวจนต้องยกมือที่กำผ้าปูขึ้นจิกไหล่กว้างของอีกฝ่าย
เชิดหน้าเมื่อสัมผัสลึกล้ำทำให้รู้สึกดีจนสมองขาวโพลนไปหมด
“อื่อ อ๊ะ อา”
“อา..อีกนิดนะซึงยุน”
“ฮื่อ กะ ใกล้แล้ว ซึงฮุน”
เอ่ยออกมาก่อนจะกระตุกกาย ขยับขาอ้าออกกว้างรองรับแรงกระทั้น
หยาดเหงื่อซึมออกมาจากไรผมซึงฮุน ยิ่งเพิ่มความเร่าร้อนกว่าเก่า
ก่อนซึงฮุนจะกระตุกกายพร้อมๆกับซึงยุน ความอุ่นร้อนไหลเวียนภายในกาย
ก่อนซึงฮุนจะโน้มตัวจูบอีกฝ่ายไม่หยุด
ซึงยุนหายใจไม่ทัน ก่อนจะรั้งอีกฝ่ายออก
“ฮื่อ อย่าเพิ่ง อ้ะ”
“มัน...อา อีกรอบได้ไหม”
“มะ...ไม่ อ๊ะ”
“ไม่ปฏิเสธสินะ งั้นก็...” ซึงฮุนหัวเราะออกมาเมื่อขยับกายที่ยังคงสอดใส่อยู่
อีกฝ่ายกลับอ่อนแรงลง ก่อนจะพรมจูบกรอบหน้าแผ่วเบา
ปลดปล่อยอารมณืร้อนแรงมอบให้กันและกันตลอดช่วงเวลาที่มีเพียงสองคน
#น้องยูนดาวยั่ว
