[OS] Kim Jinwoo x Kim Jinhwan : Little angle

[OS] Kim Jinwoo x Kim Jinhwan 

Story : Little angle

คิมจินวูก้มหน้าสไลด์โทรศัพท์ในมือเพียงลำพังที่โซฟา วันนี้เป็นวันพักผ่อนของวินเนอร์

ซึงยุนออกไปเที่ยวเล่น

แทฮยอนเข้าบริษัท

ซึงฮุนกับมินโฮไปปูซาน

ดี ให้ได้อย่างนี้สิ

จินวูเซ็งนิดๆ เมื่อรู้ว่าตนเองพลาดที่หลงคิดว่าซึงยุนจะอยู่เป็นเพื่อนตนเอง

รู้งี้เมื่อเช้าเข้าบริษัทกับแทฮยอนก็ดี

เสียงโปรแกรมสีเขียวแจ้งเตือนดังขึ้นดึงความสนใจของจินวูอยู่หมัด คนตาโตคว้าโทรศัพท์มากดดู

เป็นอีซึงฮุนที่ทักมา

LSH : ฮยอง

KimJW : ว่าไง

LSH : มีอะไรให้อ่านหน่ะ

จินวูเลิกคิ้วด้วความสงสัย ก่อนที่คู่สนทนาจะส่งเว็บมา

LSH : อ่านแล้วใจเย็นๆหล่ะ อิอิส

ส่งสติกเกอร์รูปจูบมาให้ก่อนเงียบไป

จินวูกดเข้า แต่ยังไม่ทันไรก็มีสายเรียกเข้าเสียก่อน

-Angle Kim-

อา...

จินวูยิ้มเบาๆเมื่อเห็นชื่อก่อนกดรับสาย

“ฮยองๆอยู่หอใช่ไหม”

“อา มีอะไรหรือเปล่าจินฮวาน”เสียงแหลมๆปลายสายดังเจี๊ยวจ๊าว สงสัยคนตัวเล็กคงอยู่ที่ห้องซ้อมแน่ๆ

“ผมซ้อมเสร็จแล้ววันนี้ กำลังจะกลับหอ แทฮยอนฝากบอกว่าให้ฮยองอยู่หอคนเดียว คืนนี้แทฮยอนไม่กลับบ้าน”

จินวูขมวดคิ้วกว่าเดิม ก่อนจะคลี่ยิ้มเมื่อได้ยิ้นประโยคถัดมา

“ผมคิดถึงฮยองนะ แวะไปหาได้ไหม”

ย่าห์ หวานไกลๆเลย

คืนนี้ไม่ให้เข้าหอแล้ว ไปนอนกับจินวูฮยองเลย

ฮยองทิ้งผมหรอ งื้ออออ หนีไปหาแฟนอีกแล้ว

หลายเสียงจากเด็กๆไอค่อนดังลอดเข้ามา จินวูหัวเราะก่อนจะตอบคนตัวเล็กไป

“มาได้ก็มาสิ แล้วเจอกันนะ”

“ฮยองยังไม่ตอบเลยอา”

“ตอบไรหืม” ปลายสายเงียบ เสียงอึกอักที่ลอดมาทำให้จินวูยิ้มอีกครั้ง

ทำไมจะไม่รู้ละว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร

“ฮยองไม่บะ บอกคิดถึงผมอ่ะ”

“555 คิดถึงสิ ฮยองคิดถึงจินฮวานมากเลย ให้พี่เมเนพามาส่งเร็วๆ อยากกอดแย่แล้วเนี่ย”

ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าปลายสายตอนนี้คงหน้าแดงมากแน่ๆ

ยิ้มก่อนพูดคุยกันเล็กน้อย ให้อีกฝ่ายงุ้งงิ้งใส่แล้วตัดสายไป

รอยยิ้มอบอุ่นยังอยู่บนใบหน้า

จินฮวาน...แฟนของจินวู

นางฟ้าตัวน้อยของจินวู ทั้งคู่คบกันมาได้สักพักใหญ่ๆแล้ว ไม่แปลกที่เหล่าน้องๆทั้งหลายจะรู้ความสัมพันธ์ของเขากับคนตัวเล็ก

อยากเจอจัง...

ยิ้มกริ่มก่อนเดินไปเตรียมของกินไว้รออีกฝ่าย เพราะดูท่าคงหิวมากแน่ๆ

.

.

.

.

.

ไม่นานเท่าไรนักอีกฝ่ายก็มาถึง จินฮวานวางกระเป๋าเป้ลงก่อนจะเดินมากอดอีกฝ่ายด้วยท่าทีออดอ้อน

“ฮยองงงงง กอดๆๆๆ”วิ่งเข้าใส่ก่อนกอดทางด้านหลัง คนตัวเล็กซุกกอดส่ายหัวไปมา ผมสีน้ำตาลทองดูนุ่ม

ท่าทีน่ารักทำให้คนแก่กว่าอดหันไปหอมหน้าผากแรงๆไม่ได้

“ขี้อ้อนจัง  ไปอาบน้ำก่อนไหม”

“กินก่อนๆๆๆ”

“ไม่เอา ตัวเหม็นเหงื่อมาก ไปอาบน้ำนะตัวเล็ก”

“งื้ออออ”

“ไม่งื้อ ไม่งั้นอดกินนะ”

“ก็ด้ายยย งั้นยืมเสื้อฮยองนะ”

“เตรียมไว้ให้แล้ว ไปเอาได้เลย”

“รู้ใจผมจัง แฟนใครน้า”อีกฝ่ายพูดออกมาเหมือนแซวๆ แต่แก้มแดงๆนั่นทำให้อดขยี้ผมอีกครั้งไม่ได้

คนบ้าอะไร เล่นเอง แซวเอง เขินเอง

หลังจากที่อีกฝ่ายเข้าห้องน้ำไปแล้ว จินวูละจากครัวก่อนจะคว้าโทรศัพท์มาดูสิ่งที่เปิดค้างไว้

“หืม...”

สิ่งที่ปรากฏบนหน้าจอคือนิยาย ซึงฮุนส่งนิยายให้อ่านหรอ? รูปจินฮวานกับจุนฮเวตอนที่อยู่ในงานMMAนี่ใหญ่มาก

จินวูกดอ่านก่อนที่ใบหน้ายิ้มๆจะเริ่มเรียบขึ้นเรื่อยๆ

ปกติจินวูเป็นคนชอบอ่านนิยายเป็นปกติอยู่แล้ว...

“นี่ซึงฮุนส่งอะไรมาเนี่ย...”เผลอเอามือปิดปากตามประสา นัยน์ตากลมโตยิ่งโตกันไปใหญ่เมื่อเจอฉากอย่างว่า...

กดปิดมือถือทันที

ใบหน้าร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่อยู่

แล้ว...

ก้มหน้าถอนหายใจออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

ทำไมรู้สึกหึงนิดๆ

“ฮยอง..อ๊ะ”จินวูฉุดอีกฝ่ายลงบนโซฟานิ่ม ก่อนที่คนตัวเล็กกว่าจะได้รู้ตัวก็ถูกอีกฝ่ายก้มลงมาเพื่อหอมแก้มซ้ายขวา

“คิดถึงฮยองไหม...”

“คิดถึงดิ ไม่งั้นไม่แวะมาหาหรอก”ยกตัวขึ้นกอดอีกฝ่ายให้รับรู้ถึงความคิดถึง

“ฮยองเป็นอะไร...”

“จินฮวาน”จินวูกลืนน้ำลายนิดๆ

รู้สึกตัวเองพลาดที่เตรียมชุดนอนแบบนี้ไว้ให้

ฉากในนิยายเมื่อครู่แวบเข้ามาในสมอง

“เป็นอะไรหรอ กินข้าวกันก่อนไหมฮยอง หิวหรอ” จินฮวานพูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทีอีกฝ่ายแปลกๆไป

ปกติจินวูมักส่งรอยยิ้มน่ารักมาให้เสมอ

แต่ตอนนี้สายตาที่มองมามันเหมือนกับว่า...

“หิวสิ”

“งั้นไปกิน”ลุกขึ้นเพื่อเดินไปที่โต๊ะอาหาร แต่กลับกลายเป็นว่าคนตัวสูงกว่าดึงอีกฝ่ายให้นั่งตักแทน

“ฮยองอยากกินเราตอนนี้เลย ได้ไหม”

“อ๊ะ...” จินฮวานร้องออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่ออีกฝ่ายเริ่มจูบที่ซอกคออย่างรวดเร็ว

เห็นหน้าสวยแล้วก็ขี้อายแบบนี้ แต่ความจริงแล้วจินวูร้อนแรงไม่น้อย

แต่เป็นเฉพาะตอนอยู่กับเขาเท่านั้น

ข้อนี้จินฮวานรู้ดีที่สุด

ในเมื่อห้ามไม่ได้ เขาก็ไม่คิดจะหยุดเหมือนกัน

จินฮวานละออกก่อนจะเปลี่ยนเป็นนั่งหันหน้าเข้าหาแทน ริมฝีปากแดงสวยของคนเป็นพี่เริ่มฉกชิมคนบนตักอีกครั้ง

อ่อนหวาน และร้อนแรงในคราวเดียวกัน

“อ่า..”ละออกเล็กน้อยเมื่อคนบนตักทำท่าเหมือนหายใจไม่ออก

“อ้วนขึ้นหรือเปล่าจินฮวาน ฮยองหนักจัง” แกล้งหยอกจนได้แรงตีมาหนึ่งที

“งั้นผมไม่ทำแล้ว ฮยองบ้าว่าผม”แก้มพองลมนิดๆก่อนจะลุกขึ้นเร็วๆ จินวูยิ้มอีกครั้งก่อนกระชากอีกฝ่ายให้เดินเข้าห้องพักของตนเอง ล็อคประตูห้องนอนเผื่อซึงยุนกลับมาจะได้ไม่เปิดมาเจอพอดี

“หยุดเลย ผมงอนอยู่ อ่ะ อา”

จินวูดึงเสื้อยืดออกจากตัวอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว

“ก็กำลังง้อไงตัวเล็ก”หอมแก้มก่อนใช้ลิ้นเลียที่กกหู ความร้อนบนใบหน้าแผ่มาจนอีกคนรู้สึกได้ “เด็กขี้งอนต้องโดนลงโทษ”

“เดี๋ยวนะ”จินฮวานร้องเสียงหลงเมื่ออีกฝ่ายเริ่มดูดดึง

“เดียวเป็นรอย..”

“นิดหนึ่งนะตัวเล็ก อยากรักแย่แล้ว..”

“ฮยองอย่าทะลึ่ง”

“แค่หวงเด็กแค่นั้นแหละ คิดถึงมากด้วย”เริ่มซุกไซร้จนอีกฝ่ายร้องเสียงหลง

จินวูลากลิ้นก่อนขบเบาๆที่ไหปลาร้า

มือจินฮวานปัดป่ายไปมา ก่อนตัดสินใจดึงเสื้อของคนเป็นพี่แทน

เสียงหวานของคนตัวเล็กกว่าดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออีกฝ่ายเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

“ฮยองอ่า ฮยอง”

“ครับๆ ฮยองอยู่นี้ไง”คว้ามือที่เริ่มลูบไล้ออกก่อนที่จะเด้งตัวขึ้นมา

“ผมทำให้ฮยองบ้างดีกว่า”ไม่ทันได้ปฏิเสธ จินฮวานถอดเสื้ออีกฝ่ายออกอย่างรวดเร็วก่อนนั่งคร่อมอีกฝ่าย ดูดดึงที่คอขาวพอๆกับผิวตนเอง ก่อนที่จะดึงกางเกงออก

เสียงครางที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจดังขึ้นเรื่อยๆ เสียงหอบกระเซ่ายิ่งเร่งเร้าอารมณ์จินวูให้สูงขึ้น

มือเล็กสัมผัสกับหน้าท้องเนียนก่อนจะค่อยลากไปมาก่อนที่จินวูจะวางมือลงบนมือซนและยกให้มันลงไปวางที่แกนกายของตนเอง

“ทำให้หน่อยนะตัวเล็กอา..”

“งื้ออออ”ร้องครางรับเบาๆก่อนก้มลงสัมผัสด้วยปาก ลมหายใจปล่อยออกมาด้วยความกระสัน

จินวูจับใบหน้าอีกฝ่ายให้เงยขึ้นมาสบตากับตนเองทั้งๆที่อีกฝ่ายใช้ปากให้ตนเองอยู่

“อย่าทำตัวน่ารักมากได้ไหม ฮยองหวงนะรู้เปล่า”ลูบผมสีน้ำตาลทองอีกฝ่ายก่อนแกล้งสวนสะโพกกระแทกเข้าไป

“อึก อื้อออ”เสียงร้องประท้วงออกมายิ่งทำให้จินวูทนไม่ไหว คว้าไหล่บางทั้งสองข้างขึ้นมารับจูบก่อนสอดนิ้วทั้งสามนิ้วไปที่ปากของจินฮวาน

อีกฝ่ายดูดดึงและเลียระรัว ดวงตามีน้ำตาคลอหน่วยยิ่งทำให้ทนไม่ไหว

“ฮยองขอนะตัวเล็ก”ละมืออกจากปากก่อนจุ๊บแรงๆอีกครั้ง นิ้วเรียวจ่อเข้าที่ช่องทางที่ไม่ได้สัมผัสมานานแล้วสอดเข้าไปหนึ่งนิ้วทีเดียวจนสุด

“อ๊า ค่อยๆสิฮยองอา”

“ค่อยไม่ไหวแล้ว อยากกินตัวเล็กแล้ว”เร่งสอดนิ้วที่สองเข้าไปก่อนชักเข้าออก จากช้าเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ

จินฮวานดิ้น เผลอหุบขาจนจินวูต้องเอาข้อศอกทับหน้าขาไว้ ริมฝีปากก้มครอบครอบแกนกายของคนตัวเล็กและมองอาการคนใต้ร่าง เอวเผลอร่อนตามจังหวะรับทั้งทางข้างหน้าและข้างหลัง

ช่องทางที่เริ่มตอดรัดถี่ขึ้นทำให้จินวูเอานิ้วออกก่อนสอดใส่เข้ามาเต็มที่

คนตัวเล็กร้องครางออกมาลั่น สีหน้าเจ็บปวดทำให้คนที่สอดใส่อดที่จะจูบปลอบโยนไม่ได้

“ฮยอง ฮยอง จูบหน่อย”

“ครับๆๆ”ก้มจูบตามคำขอ ก่อนที่เอวจะค่อยๆขยับน้อยๆ ช่องทางที่ตอดรัดและอบอุ่นแทบทำให้ถึงจุดง่ายๆ คงเพราะไม่ได้ทำกันมาร่วมหลายเดือนด้วยละมั้ง

“อ่ะ อา จินวูฮยองอย่าเพิ่งขยับ”

“ไม่ไหวแล้วตัวเล็ก อึก” เอวถอดถอนออกมาก่อนสอดใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า จนช่องทางเริ่มสอดใส่ได้ง่ายขึ้น

กึก กึก กึก

เสียงเตียงกระทบผนังห้องดังปะปนไปกับเสียงหน้าขาที่กระแทกรัวไม่ยั้งยังดังไม่เท่าเสียงของจินฮวานที่ร้องออกมา จากเสียงที่ฟังดูเจ็บปวดกลายเป็นเสียงที่กระสันยิ่งทำให้อีกคนยิ้มออกมาและกระแทกถี่รัวกว่าเดิม

จินวูรูดรั้งจนอีกฝ่ายร้องเสียงหลง พลิกอีกฝ่ายให้นอนคว่ำ จินฮวานดันขา โก่งรับความรักและความอบอุ่นที่แทบแผดเผาให้ละลาย

“เสร็จพร้อมกันนะ”

“งื้อ อ่ะ อะ”ร้องออกมาระรัวตามจังหวะที่คนพี่มอบให้ มือจิกหมอน ส่วนอีกข้างดันผนังห้อง เงยหน้าสูดเอาอากาศ แปร่งเสียงใสๆร้องออกมา อีกคนก็ร้องออกมาดัง

กระแทกรัวอีกสองสามครั้งก่อนที่จินฮวานจะปลดปล่อยออกมาเต็มมือ ฟุบหน้าก่อนหันมามองฮยองที่ยังขยับเข้าออก

ส่งยิ้มให้กันและกันก่อนจะครางออกมาเบาๆเมื่ออีกฝ่ายปลดปล่อยเข้ามา ความอบอุ่นวาบทางช่องทางหลังทำให้จินฮวานหลับตาครางพริ้ม

รับรู้ถึงตัวตนก่อนอีกฝ่ายจะถอดถอนแกนกายออกมาแล้วล้มตัวนอนข้างๆ กอดกกแรงๆและหอมหน้าผากที่มีเหงื่อซึมออกมาตามไรผมสีทอง

“ฮยองรักเรามากนะจินฮวาน”

“ผมก็รักฮยองมากเหมือนกัน” จินฮวานยิ้มก่อนจะผล่อยหลับไปทั้งสองคน

.

.

.

.

ก่อนหน้านี้

JinanK : ฮยองๆ

LSH : ว่าไง

JinanK : ฮยองช่วยส่งนิยายอันนี้ให้จินวูฮยองหน่อยได้ไหม แล้วฝากบอกซึงยุนฮยองว่าไม่ต้องกลับหอด้วยนะ

LSH : ทำไมอ่า จะแวะหาแฟนหรออออ

JinanK : น่านะ ฮยองก็ ฝากด้วยนะ

LSH : ได้

จินฮวานยิ้มก่อนจะกลับไปซ้อมเต้นอีกครั้ง

ถึงคนอื่นจะมองว่าอีกฝ่ายน่ารักใสๆ แต่ความจริงคงต้องคิดหนักกันหน่อยละนะ

ก็จินฮวานเป็นนางฟ้าจอมเจ้าเลห์นี่นา

อร้ายยยยย

แต่งอะไรลงไปอีกแล้วววว

แต่เราชอบหน้าสวยๆของสองคนนี้มากมาย 

เผลอตัวเผลอใจแปปเดียวพี่จินรุกเฉยเลยจ้า 555