SIDE STORY
#เจ้ฮุนนี่
เจ้ฮุนนี่กับการพบรักที่ห้างอีเกีย
แว่นกรอบสีชมพูอ่อน พร้อม
เสื้อสูทสีแดงสด ผ่านการรีดจนเรียบกริ๊บ โอเค เป๊ะ
ทรงผมปัดข้างสีทอง
อืม...ไม่ว่าจะดูยังไง วันนี้เจ้ก็เพอร์เฟคที่สุด
ยิ้มกว้างออกมาเมื่อมองตัวเองในกระจกจนพอใจ ก่อนจะใส่รีเทนเนอร์สีทองอีกรอบ
ไม่ได้เลยนะ นี่สำคัญมาก ไม่งั้นเดี๋ยวเจ้ฟันล้มขึ้นมาละจะทำไง
อุตส่าห์ดัดมาตั้งหลายปี
วันนี้เจ้มีกิจสำคัญม๊ากมาก ซึ่งไม่ว่ายังไง เจ้ก็ควรจะดูดีไว้ก่อน
แน่นอนว่าเจ้อ่ะไฮแฟชึ่น (เจ้ไม่ได้พูดผิด แต่มันสำเนียงงี้จริงๆนะ เจ้รู้ เจ้ฟังกูเกิ้ลทรานสเลทมาเยอะ)
ไปไหนมาไหนเวลาค้าขายอ่ะ เราก็ควรจะดูดีก่อนใช่ม๊า
วันนี้เจ้จะไปอีเกีย
เจ้จะไปดูของเข้าร้านสักหน่อย
แน่นอนว่าในฐานะที่เราเป็นเจ้าของกิจการ (คือเจ้เปิดคลับแหละ
นั่งชิคๆสบายๆ) สิ่งสำคัญคือการใส่ใจทุกขั้นตอนไง เจ้เลยชอบที่จะไปเลือกของเอง
ไม่ต้องเยินยอเจ้ เจ้ไม่ลอยหรอ หึส์
ยิ้มกว้างก่อนจะหมุนรอบกระจกอีกที เดินควงกุญแจรถก่อนจะขับเอง
เจ้ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวนะ ถึงมันจะฟังดูเหงา
แต่การที่เราไม่ต้องมีพันธะวุ่นวายตามตัว คือแบบมัน โอ๊ยยย ดี ดีงานเหลือแหล่
...ก็คิดอย่างงี้ไง เกือบสามสิบละ สายตาเริ่มยาวหรือยังไงก็ไม่รู้
เหมือนจะเห็นคานลอยเด่นอยู่ตรงหน้านิดๆ
เอ้อ ช่างมันเถอะ
เจ้ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร ทำไมเวลาเดินลงจากรถทีไร
ถ้าคนเยอะๆทีไรจะต้องมีคนจ้องทุกที...คือก็ไม่ได้จะเด่นอะไรไหมหล่ะ
หรือเจ้หน้าตาดี ก็ไม่นะ ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ แต่เจ้ไม่สนใจหรอก
เจ้ชอบแต่งตัว เจ้มีความสุขกับการใช้ชีวิต แฮปปี้ดีออก
เอาหล่ะ ช่างมัน เจ้เบื่อที่จะสนสายตาคนอื่นละ
เอาตะกร้ารถเข็นไปหาของเข้าร้านดีกว่า
ที่แรกที่เจ้จะไป แน่นอนว่ามาซื้อของเข้าร้าน
เจ้ก็ต้องดูพวกข้าวของเข้าร้านสิ...
คิดงั้นจริงอ้ะ?
“อืม...กล่องนี้สวยเหมือนกันแฮะ”
“สินค้าใหม่ค่ะคุณซึงฮุน”
“จริงหรอจ้ะ งั้นขอเอาไปลองก่อนสักสองกล่องละกัน
เหมือนเด็กที่ร้านกำลังบ่นเรื่องขนตาปลอมอยู่พอดี”
ส่งของให้พนักงานขายที่คุ้นๆหน้ากันดี
การมาที่นี่บ่อยมันดีอย่างงี้แหละน้า มีพนักงานคอยแนะนำตลอด
เจ้ก็เลยชอบอุดหนุนประจำ เจ้ยิ้มกว้างออกมาจนรีเทนเนอร์สะท้อนแสง แต่ก็นั่นแหละ
โซนเครื่องสำอางอ่ะ คุ้นๆกันทั้งนั้น ปกติสาขาอื่นไม่ค่อยมีโซนนี้หรอก
เหมือนจะมีที่นี่นี่แหละ เจ้เลยยอมขับมาไกลทั้งที่สาขาใกล้กว่านี้ก็มีไง
อิอิ
หลังจากได้ของที่ต้องการ ส่วนมากก็ดูไปฝากน้องๆทั้งนั้นแหละ (เจ้ไม่ค่อยได้ใช้นะ
เจ้ขนตายาว) เจ้ก็ควรจะไปโซนเครื่องเรือนสักที ข้อดีของอีเกียคือบริการส่งนี้แหละ
โอ้ย ไม่อยากจะอวดอ้างสรรพคุณ แต่เจ้สนิทกับเด็กส่งของพอดูเหมือนกัน
เพราะเจ้ต้องเอาของไปร้านบ่อย เลยได้เจ้าเด็กพวกนี้ไปช่วยตลอดเวลาที่เด็กที่ร้านไม่ว่า----
เดี๋ยวแปปหนึ่งนะ ขอรับโทรศัพท์แปป
“ว่างายจ้ะ”
(เจ้อยู่ไหน)
“เจ้อยู่อีเกียจ้ามินมิน”
(ออ หรอ นึกว่าอยู่ร้าน ไม่มีไรละ แค่นี้นะเจ้)
“อ้าว มิน มินมินลูก” งงนิดหน่อยแฮะ “ตัดสายไปละ เอ้อ
คงหาของไม่เจอละมั้ง”
น่าเบื่อจริงเชียวเจ้าเด็กนี่
อ้อ คนที่โทรมาชื่อมินมิน เป็นลูกเจ้เอง...
ลูกบ้าสิ เจ้ไม่มีมดลูก เอ้อ
มินมินของเจ้จริงๆอ่ะชื่อซงมินโฮ (แต่อย่าดังไปนะ
เดี๋ยวคู่อริรู้ละจะแย่) มินมินเป็นเด็กที่เจ้เคยไปช่วยตอนที่มีเรื่องแหละ แหม
ถึงเจ้จะบอบบางก็เถอะ มันก็ไม่ได้หมายความว่าเจ้เตะต่อยไม่เป็นน้ะ! ท่าตั๊กแตนฟาดหาง
นกหัวขวานถวายแหวนละท่าถนัดนัก....
มันแหม่งๆ เออ แต่ช่างมันเถอะ
“อุ้ย!”
จู่ๆ กล่องขนตาเจ้ก็ตก ขุ่นพระ โอ้ยหนูลูก เจ้ยังไม่ทันได้ใช้เลย
เผลอคิดนิดเดียวมือไม่อ่อนเลย
ไม่ได้ละ ต้องเก็บๆ
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?”
มือขาวๆนี่มัน....ขุ่นพระ(เอามือทาบอก)
เจ้ขออนุญาตค้างแปปนึงนะจ้ะ
เด็กตรงหน้า..(น่าจะเด็กกว่า เจ้มั่นใจ) ยื่นมือมาช่วยเจ้เก็บของ
ทั้งที่มันก็ไม่ได้เยอะเลย แต่เจ้อยากจะแกล้งสำออยอ่ะ น้องน่ารักมว๊ากกกกกก
(ก.ไก่ล้านตัว) ผิวขาวๆตาเล้กๆแถมริมฝีปากอิ่มสีแดงอีก
ให้ตาย เจ้หัวใจจะวาย
น่ารัก น่ารักเหลือเกิน น้องงงงงงงง (กรีดร้องเสียงสองในใจ)
“อา...เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับคุณ”
“...”
“อะ เอ่อ ผมวางไว้ในนี้นะครับ”
เด็กตรงหน้ายิ้มก่อนจะพูดขึ้นมาทั้งยิ้มโล่งใจ “ดีจังที่มันไม่เป็นอะไรมาก”
โอ้ มาย ก๊าดดดดดดด
มายแองเจิ้ลที่แท้ทรู ทำไมหนูไม่อ่อนโยนกับใจเจ้เลยจ้ะ
หนูลู้กกกกกกก
เจ้ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมเจ้ต้องมาพ่ำในใจมากเบอร์นี้
ทั้งที่จริงๆเจ้ยื่นนิ่งได้ขนาดนั้น (ฮื่อ เจ้พลาดเอง)
กว่าจะรู้ตัวก็คนด้านหลังมาสะกิด อ้าว น้องหนูปากแดงหายไปแล้วอ่า
เอาหล่ะ เจ้อยากรู้จักอ่ะ
เจ้มั่นใจว่าเจ้มีตัวช่วย
เจ้เลยรีบกดเปิดแชทไง
น้องมิลูก หนูต้องช่วยเจ้ได้แน่!!!
To be continuous….
#เจ้ฮุนนี่
x
