[SF] Lee Seunghoon x Song Minho
Story : Because?
...บางครั้งเหตุผลมันก็เกิดหลังจากที่เราได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง
เสียงหอบกระเซ่าและเม็ดเหงื่อที่ชื้นจนสัมผัสได้เกิดขึ้นอีกครั้ง
มาจากฮยองข้างกายที่วันนี้ผม “ซงมินโฮ” มาขอนอนเคียงข้างด้วยเช่นเคย ด้วยเหตุผลที่เข้ากับนิสัยแสนคิตตี้ว่า
กลัวฮยองเหงา
ตื้อไปตื้อมาจนสุดท้ายคนพี่ก็ต้องใจอ่อน
จนกลายเป็นว่ามานอนกับพี่ชายข้างห้องได้เกือบเดือนแล้ว หึหึหึ
ตอนแรกที่ฮยองบอกว่าเป็นคนนอนละเมอเสียงดังกลัวผมนอนไม่หลับ ผมก็ปฏิเสธไปว่าเป็นคนหลับง่าย ไม่ต้องมากังวล
ยังไงก็ได้ขอแค่ไม่ต้องนอนคนเดียวพอ
...แต่ผมไม่เคยคิดเลยว่าฮยองจะละเมอเสียงหื่นขนาดนี้
จากที่มานอนด้วยเพราะไม่กล้านอนคนเดียว
กลับกลายเป็นว่าผมมาเพื่อฟังเสียงครางหวานๆของอีกฝ่ายต่างหาก
กลิ่นกายหอมและเหงื่อที่เปียกชื้น...
“อึก...”
ให้ตายสิ แก่นกายผมมันเริ่มอีกแล้ว
“อะ...อาาาา”
ผมเริ่มหน้ามืดตามัวขึ้นหลังจากเสียงของคนที่หลับไม่รู้เรื่องดังขึ้นอีกครั้ง
สุดท้ายผมก็ต้องกลั้นใจลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำแบบเงียบๆ ไม่ไหว
ฮยองแม่ง...
....บางครั้งเราก็สร้างเหตุผลขึ้นมาเพื่อให้อีกฝ่ายอยู่กับเรา
เสียงประตูที่ปิดเบาๆทำให้ผม “อีซึงฮุน”ตัดสินใจลืมตาขึ้นมา
รอยยิ้มแต่งแต้มขึ้นบนริมฝีปากเล็กดังเช่นทุกๆคืน
ใช่ ผมไม่ได้ละเมอหื่น
ผมแค่อย่างเต๊าะเด็กคิตตี้มืดเฉยๆ
“อะ
อ่ะ อ่าาาา ฮ ยอง ซึงฮุนฮยองงง”
เสียงครางกระเซ่าลอดออกมาจากห้องน้ำให้ผมหลุดยิ้มอีกครั้ง
ไอ้เด็กบ้าคนนี้มันเคยรู้ตัวบ้างไหมว่าตัวเองเสียงดังขนาดไหน
ไม่เคยมีสักคืนที่ผมไม่ได้ยินเสียงมันดังลอดออกมาจากห้องน้ำ
ถ้าคุณจะถามว่าทำไมผมต้องทำอะไรบ้าๆแบบนี้หน่ะหรอ..
คงเพราะผมหลงรักความสดใสของอีกฝ่ายละมั้ง
และก็เพราะว่าอีกฝ่ายเด็กกว่าด้วยตั้งหากละ
จะว่าอีซึงฮุนคนนี้ชอบรักเด็กก็ตามใจ ผมไม่ปฏิเสธ J
“เฮือกกกก ฮะ ฮยองมายืนอะไรตรงนี้”
มินโฮที่ออกมาจากห้องน้ำผงะ เมื่อเจอคนที่เขานึกถึงเมื่อครู่ระหว่าง “สงบศึกน้องชาย”
มายืนประจันหน้ากับเขาที่ห้องน้ำ
ซึงฮุนยิ้มก่อนจะเดินเข้าหาอีกฝ่าย ใบหน้าขาวตี๋โน้มฉกริมฝีปากหวานของเด็กน้อย
“...พี่เบื่อฟังเราครางที่ห้องน้ำแล้ว พี่อยากได้ยิ้นเสียงเราบนเตียงมากกว่า เป็นแฟนพี่นะคิตตี้”
ซึงฮุนยิ้ม มินโฮเหวอ
กว่าจะรู้ตัวเสียงครางก็ดังประสานกันเสียแล้ว...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น