[SF] Kang Seungyoon x Song Minho : Step Up 1

[SF] Kang Seungyoon x Song Minho

Story : Step Up 1

"มึงทำอย่างงี้มึงต้องการอะไรจากกูแน่มินโฮ"

ผมยืนนิ่งกับคำถามที่ คังซึงยุน เพื่อนสนิทถามผมออกมา

มันเป็นเพื่อนกับผมตั้งแต่เด็กๆ เพราะบ้านอยู่ใกล้ๆกัน

เราเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาล เมื่อมีคังซึงยุนที่ไหนนั่นหมายความว่ามันต้องมีผมเสมอ

เวลามีปัญหา คนแรกที่มันนึกถึงก็คือผม

เวลาต้องถามความคิดเห็น มันก็ถามผม

ผมกับมันเรารู้จักกันดีมากกว่าตัวเองด้วยซ้ำ

"มึงไม่เห็นว่ากูเป็นเพื่อนเลยหรอ"

ผมเงยหน้าเพื่อมองมัน มันมองมาที่ผมนิ่งจนใจหาย

ผมเงียบเพราะพูดไม่ออก

ผมรู้ว่าผมผิด

ก่อนที่มันจะถอนหายใจออกมา

"กูจะทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นละกัน"

มันพูดก่อนจะเบือนหน้าหนี

แต่มึงจะรู้ไหมวะซึงยุน

มันไม่มีทางเหมือนเดิมหรอก

ผมคิดในใจก่อนจะนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน

“แม่ง ทำไมเขาต้องมาหลอกกูด้วยวะ”

ซึงยุนยกเหล้ากระดกเข้าปากเป็นแก้วที่สาม มันระบายความรู้สึกออกมาอย่างไม่มีกั๊ก

ก็เหมือนเช่นเคย

“มึงทำใจเหอะซึงยุน ในเมื่อพี่ดาร่าเขาไม่รักมึงแล้ว เขามีแฟนแล้วไง”

“เชี่ยแทฮยอน มึงอย่าพูดชื่อพี่เขาให้กูได้ยินอีก”มันยกขาขึ้นทำท่าจะถีบแทฮยอน เพื่อนสนิทของพวกผม

ผมมองมันสองคนคุยกันก่อนหันไปมองรอบๆ ผ่านไปเพียงครู่เดียวไอ้ซึงยุนเมาคอพับคออ่อนจนผมสงสาร

“มินโฮ กลับเหอะ”แทฮยอนพูดก่อนเช็คบิล”มึงแบกซึงยุนกลับไหวไหม”

“แบกอ่ะได้ แต่กูคงขับรถไม่ไหวว่ะ เดี๋ยวเช่าห้องพักที่นี่เอา ขืนพากลับแบบนี้แม่งตายหมู่แน่”ดันไอ้เพื่อนสนิทใส่บ่าก่อนจะลากมันไปตามทางเดิน ผู้คนมากมายในคืนวันศุกร์ทำให้ผมปวดหัวไม่น้อย

แทฮยอนเดินไปติดต่อเรื่องให้ก่อนจะโบกมือลา ผมรับกุญแจก่อนจะไขเข้าห้อง

“ไอ้เชี่ยเอ้ย ตัวอย่างกับหมาแม่งหนักอย่างกับหมู” เหวี่ยงมันขึ้นเตียงสุดแรงเพราะล้าเต็มทน

มันร้องงืมงำก่อนจะพลิกตัวไปจนเกือบตกเตียง ผมรีบกระโจนคว้ามันก่อนที่จะพลิกมันกลับมาเหมือนเดิม

“เมาแล้วเรื้อนชิบเป๋ง กูไม่น่าพามาเลย”บ่นแต่ก็จัดแจงดูแลมันอย่างดี ปลดเสื้อผ้าเพราะเห็นว่ามันคงร้อนก่อนจะเดินไปอาบน้ำบ้างเพราะเหงื่อซกทั้งตัว
ผมเดินออกมาก่อนจะเอาเท้าเขี่ยๆมันไปด้านข้าง ล้มตัวลงนอนทั้งๆที่ไม่ใส่เสื้อเพราะขี้เกียจ ฤทธิ์เหล้าในร่างกายยังทำให้ลมหายใจร้อนผ่าว ถึงแม้จะอาบน้ำไปบ้างแล้วก็ตาม
ผมมองไปยังไอ้ซึงยุน 
"นอนสบายเชียวนะมึง"ผมนอนตะแคงก่อนจะดึงปากมันเล่นตามความเคยชิน เพราะมันเป็นคนปากห้อย. แถมกินเหล้าไปเยอะริมฝีปากมันยิ่งอวบแดงไปกันใหญ่
น่าจูบชิบหาย....
ผมชะงักมือก่อนลุกขึ้นนั่ง
นี่ผมคิดอะไรวะ
นี่กับเพื่อนสนิทนะเว้ย
ขยี้หัวเต็มแรงก่อนจะสะดุ้งเมื่อไอ้คนที่ผมนึกถึงเมื่อกี้มันลุกพรวดขึ้นมา
เชี่ย
ผมอ้าปากค้างเมื่ออีกฝ่ายนั่งมองมาทางผมนิ่งๆ นัยน์ตาฉ่ำปรือเพราะฤทธิ์เหล้า 
มันหัวเราะออกมาน้อยๆก่อนจะค่อยๆขยับเข้ามาหาผม
ผมมองมันด้วยความหวาดระแวง
ปกติเวลาผมกับมันเมากันมักจะเมาหลับไป
แต่วันนี้มันกลับแปลกๆ
"ซะ..ซึงยุน มึง"
"อื้อ ดาร่าจ๋า"
ดาร่าบ้านมึงถึกแบบนี้หรอไอ้ห้อย
ผมมองบนเมื่อมันเริ่มเอาหัวมาถูที่อกก่อนจะดันออกเต็มแรง
"มึงตื่นเลย...เหวอ"
ผมหงายหลังก่อนที่ซึงยุนจะขึ้นคร่อมทั้งตัว
แม่ง มันเอาแรงมาจากไหนวะเนี่ย
นอนตัวแข็งเมื่อซึงยุนเริ่มโยกตัวเบาๆ มันกัดปากก่อนจะก้มเอาตัวลงแนบคอ ลมหายใจร้อนเป่าจนขนลุกขึ้นมา สะดุ้งสุดตัวเมื่อลิ้นเลียที่เส้นเลือดต้นคอเบาๆ
ผมหลับตาปี๋ด้วยความไม่เคยชิน รู้สึกตื่นเต้นปะปนไปหมด
มันโยกจนสิ่งที่หลับไหลในกางเกงตื่นขึ้นมา นิ้วเรียวสวยไล่ไปตามคอก่อนจะไล่ลงมาที่อก
"ดาร่า ดาร่าอ่า"
มันพึมพำไปมาจนผมหมดความอดทน
แม่ง
ไม่ไหวแล้วเว้ย
"ดาร่าพ่องมึงสิ"ผมลุกขึ้นก่อนตะปปหน้ามันเต็มแรง ปล้ำจูบจนมันหายใจไม่ทัน
มึงยั่วกูเองนะซึงยุน
ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ ความมึนเมาและอารมณ์มาเหนือสติ
"กูไม่ใช่ดาร่า"
"อืม อืม.."
"ซึงยุน"
"ฮื่อ"มันถอนหายใจก่อนจะมองหน้าผม ตาเยิ้มๆมองมาก่อนยิ้มแผละ
"กูร้อน แก้ผ้าให้กูหน่อย"
ผมปลดเสื้อผ้ามันออกรวดเดียว ยิ่งมันมองผมใจผมกลับร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ
ซึงยุนหายใจแรงและหนักหน่วงเมื่อผมเลียต้นคอมัน ดูดดึงไม่ออมแรงจนมันร้องโอ้ยออกมา 
กางเกงผมถูกปลดออก ก่อนที่จะเสียดสีกับมันเต็มแรง ท่าทีเคลิบเคลิ้มมันทำให้ผมอยากกระแทกใส่แทบบ้า
ยิ่งเวลาตัวมันแดงๆไปตามรอยมือผม ผมยิ่งอดใจไม่ไหวไปทุกที
ผมทั้งดูด ทั้งเลียไปหมดแต่มันกลับไม่ได้ครางสักแอ๊ะ
ยิ่งมันเอาแต่หอบผมยิ่งหมดความอดทน
"ซึงยุน เจ็บหน่อยนะ"
ผมก้มลงเลียต้นขาด้านในทั้งดูดทั้งเม้มจนแดงไปหมด 
มันดิ้นพล่านเมื่อผมสอดลิ้นเข้าช่องทางด้านหลัง
ปกติผมไม่เคยทำแบบนี้กับผู้ชายหรอก กับผู้หญิงที่ผ่านมาหลายคนก็เหมือนกัน
แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงทำให้ไอ้ซึงยุนก็ไม่รู้
คงเพราะกลัวมันเจ็บด้วยละมั้ง
เท้าของมันจิกที่กลางหลัง มือขยุ้มผมจนแทบหลุดแต่ผมก็ปล่อยให้มันทำไป
"เสียวมึงก็คราง ไม่ใช่จิกหัวกูแบบนี้"
ผมละออกจากช่องทางหลังก่อนจะรูดรั้งของตัวเองเพื่อเตรียมใส่
ยกตัวขึ้นประกบจูบก่อนที่มือจะง่วนกับด้านล่าง
มันมองผมที่ละออกก่อนจะนิ่วหน้า 

"มะ มินโฮ ฮื่อ"

ซึงยุนอ้าขาออกกว้างก่อนยกสะโพกรับความร้อนแรงที่ผมกระทั้นเข้าในช่องทางร้อนนั่น

ผมชะงักไปชั่วคราว

แค่มันเรียกชื่อเฉยๆ ไม่ได้ร้องครางอะไรเลย แต่กลับให้ความรู้สึกซาบซ่านได้ขนาดนี้

"มึงทำให้กูอยากบ้าตาย รู้ไหมคังซึงยุน"

ดันความแข็งขืนออกมาเกือบสุด ซึงยุนกัดปากแดงๆของตัวเอง มันคงพยายามกั้นเสียงครางน่าดู

ยิ่งเห็นยิ่งน่าหมั่นเขี้ยว

ผมรูดรั้งแกนกายซึงยุนช้าๆ ช่องทางสดตอดรัดเป็นจังหวะถี่ระรัว

มันเชิดหน้าขึ้น อ้าปากหอบหายใจแต่ไม่ได้ร้องครวญคราง

ต่างจากผมที่ครางเบาๆด้วยความเสียวจับใจ

"กูไม่ทนละนะซึงยุน"

ดึงส่วนหัวของแกนกายออกมาก่อนรูดเพื่อเตรียมพร้อม ก่อนจะค่อยๆดันเข้าจนครึ่งทาง

ทำอย่างนี้ไปช้าๆก่อนจะกระแทกเต็มแรง

เสียงหอบหายใจดังในห้องที่เงียบสงัด ผมรู้สึกดีจนแทบบ้าที่ความอุ่นร้อนตอบรับดีเหลือเกิน

"มึง ฮื่อ มึง" เสียงซึงยุนพูดมาสลับกับลมหายใจที่ติดขัด

"กูอยากได้ยินมึงคราง ซึงยุน ครางชื่อกูหน่อย"

"มะ ไม่ งื้อ อย่าแกล้ง" มันร้องเสียงงัวเงียเพราะฤทธิ์เหล้ายังอยู่ในตัว

ผมมองมันที่ตอนนี้แดงไปหมดทั้งตัว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหล้าหรืออารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงอยู่

ผมสอดแขนเพื่อดึงซึงยุนขึ้นมา มันผวาก่อนจะคว้าคอผมไปกอดแนบแน่น

ทั้งผมและมันต่างหอบเหนื่อยไม่ต่างกัน

มีเพียงลมหายใจเป่ารดต้นคอจนร้อนผ่าว

"ซึงยุน"

"อื้อ"

"กูเอาต่อละนะ"

"กูเจ็บ นี่กูเพื่อนมึงนะ มึงหลอกกู"มันพูดออกมาแต่สะโพกมันก็ตอบรับผมด้วยการโยกช้าๆ

คำพูดกับการกระทำมันสวนทางจริงๆ

"มึงนี่มัน..."ผมดึงอีกฝ่ายออกมาจากซอกคอก่อนจะดูดดึงที่ริมฝีปากล่าง สอดลิ้นเข้าไปรับสัมผัสนุ่มหยุ่นที่น่าหลงใหล
"คนโดนหลอกเขาไม่อ้าขาให้ขนาดนี้ มึงจำไว้นะซึงยุน"

เข้าใจแล้วว่าทำไมมีแต่คนมาชอบมัน

...รวมทั้งผมก็ชอบมันเช่นกัน

ผมกับมันต่างคนต่างนั่งเงียบ

บรรยากาศรอบตัวดูแปลกๆไปจนแทฮยอนที่มาทีหลังสังเกตได้

"พวกมึงทะเลาะกันหรอ?" มันถามด้วยความสงสัย

"เปล่านี่ กูกะมินโฮเนี่ยนะจะทะเลาะกัน มึงเคยเห็นหรอ"เป็นซึงยุนที่พูดขึ้นก่อนจะหัวเราะเสียงใส มือของมันเอื้อมมาตบหัวผมเล่นตามปกติ

แทฮยอนมองด้วยสายตาสงสัย ก่อนที่มันจะละสายตาไปนั่งกินขนมของมันตามปกติ

ผมเหลือบมองไปทางซึงยุนก่อนที่สายตาจะสะดุดที่คอเสื้อ รอยแดงประปรายยังมีให้เห็นมันทำให้ผมรู้สึกวูบวาบแปลกๆ

เหมือนผมจะเผลอจ้องนานไปหน่อย

ซึงยุนมันเงยหน้าขึ้นก่อนจะพูดพอให้อ่านปากออก

'เก็บอาการหน่อย'

ผมหุบปากฉับก่อนเสมองไปทางอื่น มันยกยิ้มก่อนจะพูดออกมา

"แทฮยอน วันนี้ตอนเย็นมึงไปไหนหรือเปล่า"

"กูมีนัดกับพี่ซึงฮุน"มันเกาแก้มก่อนพูดเสียงอ้อมแอ้ม

"พี่ซึงฮุน?  อาจารย์ซึงฮุนที่เป็นตัวแทนสัมมนาที่ต่างประเทศอ่ะนะ"

ผมมองมันด้วยความแปลกใจ เพราะผมกับแทฮยอนเพิ่งมาสนิทกันเมื่อตอนเทอมสุดท้ายตอนปีสาม แต่เมื่อเทอมที่แล้วไม่ได้ลงเรียนวิชาเดียวกันเลยไม่ค่อยได้เจอกันพักหนึ่ง โดยส่วนตัวมันเป็นคนที่ชอบเก็บเรื่องตัวเองเลยทำให้ไม่รู้ที่มาเท่าไรนัก

"นี่มึงกิ๊กกับอาจารย์หรอ"ผมถามมันด้วยความแปลกใจ ซึงยุนตีผมก่อนจะส่งสายตาเป็นเชิงไม่ให้ยุ่งเรื่องส่วนตัวของแทฮยอนมากเกินไป

ผมปรายตาหันไปมอง ก่อนที่มันจะยิ้มแผละออกมา

“กูว่าจะชวนมึงไปผับ ไหนๆคืนนี้ก็ว่าง”

“มึงอยากโดนอีกหรอซึงยุน”ผมพูดออกมาลอยๆก่อนที่มันจะหันมาค้อนใส่

หึ

ผมยกยิ้มมุมปากที่เห็นหูมันแดงขึ้น

“โดนอะไรวะ”แทฮยอนพูดขึ้น

ผมไม่ได้ตอบอะไรมัน ปล่อยให้ซึงยุนสะบัดมืออธิบายไปมา แทฮยอนขมวดคิ้วแต่ไม่ได้อะไรก่อนจะสนใจของกินต่อ

ตลกดีเหมือนกัน
เหมือนความสัมพันธ์ระว่างผมกับมันคงเริ่มมากกว่าเพื่อนแล้วหล่ะ




#ฟิคเพื่อนมินยูน

ปล.เรื่องราวของแทฮยอนและอาจารย์ซึงฮุนติดตามได้ในเรื่อง One night stand ค่ะ