[OS]
Lee Seunghoon x Song Minho
Story
: Back Stage
ผมนิ่งค้างไปสักพักเมื่อริมฝีปากเล็กยื่นมาไม่ทันตั้งตัว...
ใบหน้าขาวใสของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หูพาโบยังติดตรึงอยู่ในความคิด
จมูกที่ชนกันเมื่อครู่ยังรู้สึกเหมือนแช่ค้างไว้อยู่เลย
อ่า...ฮยองแม่งเล่นอะไรแบบนี้วะ นี่อยู่ในคอนเลยนะเว้ย
.
.
.
.
“เฮ้อ คอนวันนี้สนุกมาเลยเนาะมินโฮ” ซึงฮุนฮยองพูด
หลังจากเรากลับมาถึงที่พักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ทุกคนต่างแยกย้ายกันเข้าห้องเพื่อพักผ่อน
“ฮยอง...”
“เดียวไปอาบน้ำก่อนนะมินโฮอา
เหนียวตัวมากเลย”
อีกฝ่ายหนีผมไปอาบน้ำ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นบนเวที
ผมถอนหายใจ
มีแต่ผมใจเต้นเป็นบ้าอยู่คนเดียวหรือไงเนี่ย
คิดเซ็งๆก่อนจะไปห้องซึงยุนเพื่อขออาบน้ำ ขี้เกียจรออีกคนที่ดูท่าคงจะอาบน้ำนานแน่ๆ ฮัมเพลงอารมณ์ดีซะขนาดนั้น
อาบน้ำพลางไปคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะกลับมาห้อง
เห็นอีกคนนอนหลับบนเตียงเป็นที่เรียบร้อย
เตียงคู่ที่มีไว้ในห้องดูจะไร้ประโยชน์ เมื่ออีกฝ่ายมานอนบนเตียงของผม
อีกแล้ว...
นี่ต้องไปนอนบนเตียงฮยองอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย
เห้อออออ
มินโฮถอนหายใจก่อนที่จะเลือกนั่งหันหลังให้อีกคน มือยังคงเช็ดผมที่เพิ่งสระใหม่ มองไปที่ทิวทัศน์ตรงระเบียง ญี่ปุ่นยามค่ำคืนดูมีเสน่ห์น่าหลงใหล
ถ้าพ่อ แม่
และดาน่าได้มาเห็นคงชอบน่าดู
มินโฮยิ้มมุมปาก ก่อนจะคว้าไอโฟนหกของตน
ร่างสูงกำยำเดินไปที่ริมระเบียง ผ้าขนหนูที่พาดบนศีรษะปลิวเบาๆ
กดถ่ายไปเรื่อยๆตามอารมณ์
ก่อนที่จะรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แทรกซึมผ่านท่ามกลางลมหนาว
“งื้อออ ทำอะไรหยออออ” ซึงฮุนเดินออกมาจากเตียงกว้าง
ศีรษะเล็กนั่นอิงหลังผม
“ง่วงแล้วทำไมไม่นอนหล่ะฮยอง ออกมาทำไมเดียวหนาว” อีกฝ่ายยืนขยี้ตาเบาๆ
ให้ตาย เหมือนเด็กน้อยเลย
“มินโฮก็กลับไปนอนข้างในดิ นอนด้วยกันเร็วๆ” ดูท่าอีกฝ่ายคงง่วงมาก แต่ผมตอนนี้กลับรู้สึกแตกต่างกันออกไป
อา...ตอนนี้ผมตื่นเต็มตาเลย
ซึงฮุนฮยองที่ตอนนี้ใส่กางเกงบ็อกเซอร์ที่สั้นมาก
เสื้อยืดตัวใหญ่ที่มองยังไงมันก็ของผม ชายยาวมาคลุมกางเกงทำให้รู้สึกว่าอีกฝ่ายเซ็กซีขึ้นมากกว่าเดิมตอนนี้กำลันหันหลังให้กับผม...
“ฮยอง
ผมหิว”ผมลอบกลืนน้ำลายอีกครั้งเมื่ออีกฝ่ายเดินกลับมา
ด้านหน้าชายเสื้อมันสันกว่ามากก็เลยเห็นอะไรได้ชัดกว่าด้านหลัง
“หิวอ่ะไรหล่ะ อีกฝ่ายขมวดคิ้ว เดินมากระชากคอเสื้อให้เดินเข้ามาข้างใน
ผมยิ้มอ่อน
ก่อนจะจับมืออีกฝ่ายไม่ให้ดึงคอเสื้อ
แต่เปลี่ยนให้ไปจับที่หน้าอกแทน
เหมือนคนตัวสูงจะรู้ตัวแล้วหล่ะ ดูจากตาตี๋ๆนั่นไม่งัวเงียแล้ว
“...วันนี้ฮยองแกล้งผม”
“แกล้งอะไรหล่ะ
เซอร์วิสแฟนๆทั้งนั้น”แก้มใสพูดเสร็จก็พองลมในปากนิดๆ
อา น่ารักครับ
น่ารักมากจริงๆ
“กล้ารุกผมนะฮยอง
รู้ไหมกี่ครั้งแล้วที่ผมใจเต้นเพราะฮยองเนี่ย”
“อะไรของนายมินโฮ”ซึงฮุนฮยองรีบเอามืออกจากอกของผม
อีกฝ่ายเริ่มทำหน้าระแวง
ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อนิดๆ
สายตาที่สั่นระริกเหมือนลูกหมาที่กำลังหาหนทางหนี
ขายาวก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆ
น่าสนุกดีนะเนี่ย
แกล้งผมดีนัก ผมแกล้งกลับบ้างหล่ะ
ผมยิ้มมุมปาก
มองนิ่งๆไปที่อีกฝ่าย
ก้าวเท้าเดินเข้าหาอีกฝ่ายที่ถอยหลังจนหงายหลังไปบนเตียงเพราะไม่ทันระวัง
โชคดีหน่อยที่เตียงถูกเลื่อนมาไว้ใกล้ๆกัน เลยทำให้อีกฝ่ายหัวไม่ฟาดพื้น
เสร็จหล่ะ!!
ซึงฮุนฮยองผงกหัวขึ้นมาเตรียมจะลุกขึ้นหาทางหนี ผมกระโดดคร่อมอีกฝ่ายทันที
“อ่ะ มะ
มินโฮ”
“ครับ ว่าไง” ผมตอบอีกฝ่ายนิ่งๆ
พยายามกลั้นขำเมื่อเห็นอีกฝ่าย
ผมสีน้ำตาลยุ่งไม่เป็นทรง เหมือนสิงโตตัวใหญ่ๆ
แต่ดวงตากลับระริกเหมือนอี๊ฮี
ลูกสาวสุดรักของตัวเอง
“จะทำอะไร
ลุกออกไปเลยไอ้หมีอ้วน”
“โห เจ็บอ่ะ
ว่าผมอ้วน”
อย่างนี้มันต้องลงโทษ
ผมเริ่มเอามือจี้ที่เอวทันที อีกฝ่ายดิ้นและขำออกมา
“ฮ่าๆๆๆ
โอ้ย หยุด มินโฮ หยุ๊ดดดด” ร้องห้ามเสียงแหลมสูง ดิ้นไปมาจนผมแทบตกจากเตียง
แรงเยอะจริงๆ
“นี่แหน่ะๆๆๆ”
ผมแกล้งจนอีกฝ่ายหัวเราะน้ำตาเล็ด
ก่อนจะขำออกมาเสียงดัง และล้มตัวลงนอนข้างๆ
“ฮยองหน้าโคตรตลกเลยว่ะ”
ผมมองอีกฝ่ายที่ยังขำอยู่ทั้งน้ำตา
มือสวยกำลังเช็ดน้ำตาตัวเองออก
“แกล้งกันได้นะ เดียวจะโดนดี” อีกฝ่ายเค่นเสียง
“ก็วันนี้ฮยองแกล้งผมก่อนอ่ะ”
“อะไร
ใครแกล้งห๊ะมินโฮ มั่วแล้ว”
“หรอออออ”
ผมลากเสียงยียวน อีกฝ่ายหัวเราะ
จนจู่ๆความเงียบก็เข้ามาปกคลุมเราทั้งสองคน
ลมพัดผ่านเข้ามาทางระเบียง อากาศเย็นๆทำเอาผมเคลิ้มพอดู
คงเพราะผมเหนื่อย ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตีสองแล้วด้วย
ตาผมเริ่มปิด
ลมหายใจเริ่มสม่ำเสมอ
ผมรู้สึกเหมือนคนข้างๆลุกขึ้น
แรงยุบข้างๆหายไป ได้ยินเหมือนเสียงลากเก้าอี้ตรงระเบียง
ผมผงกหัวเล็กน้อย
ก่อนเห็นอีกฝ่ายนั่งบนเก้าอี้และมองออกไปข้างนอก
ผมปลิวตามแรงลมอ่อนๆที่พัดมา
ขาเรียวสวยยกนั่งชันบนเก้าอี้ทั้งสองข้าง
แขนที่พาดกับพนักหลัง
คางเกยไว้บนท่อนแขน
สายตาตี๋นั้นมองออกไปข้างนอกดูไร้จุดมุ่งหมาย
เหมือนมันมีแรงบางอย่างทำให้ผมชะงักค้าง
ผมลุกขึ้นก่อนจะเดินออกไป
...นับวันผมยิ่งหลงเสน่ห์ของคนคนนี้
“ฮยอง....”
ผมเดินไปประชิดด้านหลังก่อนจะก้มลงเพื่อจูบอีกฝ่ายตรงต้นคอสวย
รอยสักที่โผล่ออกมาพ้นคอเสื้อทำผมใจเต้นแรง
ซึงฮุนฮยองสะดุ้งนิดหน่อย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“อื้อ...”
ผมกัดเบาๆที่ตรงนั้น ก่อนที่มือขวาจะจับคางอีกฝ่ายให้เงยหน้าขึ้น
ไล่จูบและดูดดึงจนอีกฝ่ายต้องร้องห้าม
“อย่าทำรอยสิมินโฮอา...”
“หันหน้ามาหาผมหน่อย”
พูดขึ้นด้วยความต้องการ
เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าหนักกว่าปกติ
“พรุ่งนี้ต้องไปข้างนอกอีกนะมินโฮ”
“แล้วฮยองทำไมไม่นอนละครับ หืม”ถามก่อนจะใช้สันจมูกคมคลอเคลียอีกฝ่าย
“เปล่า แค่คิดถึงอี๊ฮีหน่ะ” ซึงฮุนฮยองถอนหายใจ
“งั้นเดียวผมเป็นลูกหมาให้ก่อนก็ได้ อั้ง!!!”พุดก่อนทำเสียงใส่
ซึงฮุนฮยองยิ้มออกมา
อา ยิ้มได้แล้ว
ผมรู้สึกดีขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายยิ้มออกมา
ขโมยหอมแก้มไปฟอดใหญ่ ผลที่ได้กลับมาคือแรงตีเบาๆ ผมหัวเราะก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างของซึงฮุนฮยอง
“เข้าไปข้างในนะ” อีกฝ่ายลุกก่อนพาดตัวลงบนหลังของผม
“ลากฮยองไปหน่อย”อีกฝ่ายกระซิบที่ใบหูก่อนจะเป่าลมออกมา ลมร้อนเล็กๆเป่าออกมาที่ใบหูทำเอาผมขนลุกซู่ ผมรีบพาอีกฝ่ายเข้ามาก่อนจะปิดระเบียง
“มินโฮอา....”เสียงเรียกที่ผมไม่รู้ว่าคิดเองหรือเปล่าว่ามันฟังดูยั่วยวนเหลือเกินเอ่ยขึ้น “มานอนเร็ว”
“อา ครับๆๆ” ผมยิ้มก่อนจะเดินไปนอนด้วยกัน
ผมนอนหนุนแขนฮยอง แกล้งส่ายหัวให้อีกฝ่ายจั๊กจี้เล่นก่อนจะกอดเอวไว้หลวมๆ
ผมได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของผม
และผมก็ได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงของอีกคนอีกเหมือนกัน
“มินโฮ”
“หืม”
“วันนี้เท่มากเลยนะ”
อีกฝ่ายพูดและลูบผม มือเรียวลูบใบหูแผ่วเบา
ก่อนจะลงมาที่ลำคอ
และมาถึงไหล่ซ้าย ลากไปตามรอยสักของผมเบาๆก่อนจะมาลูบตามสันกราม
มือสวยจับคางเพื่อให้ผมเงยหน้าขึ้น
“วันนี้เอายังไงดี
ฮยองให้เลือก”
“แล้วแต่ดิ ใครให้มาถามเล่า จะทำก็ทำ”
ผมรู้สึกหน้าร้อนเบาๆ ถึงปกติผมจะเป็นฝ่ายรุก
แต่มันก็มีบางครั้งที่ฮยองเป็นฝ่ายรุกกลับ
เราไม่ค่อยมีปัญหาในเรื่องนี้เท่าไรนัก
ในเมื่อสุดท้ายต่างเติมเต็มให้กันทั้งคู่ อีกฝ่ายหัวเราะเสียงอ่อน ก่อนจะก้มลงจูบ
สัมผัสแผ่วเบาส่งมาที่ผม
ไม่มีการรุกล้ำ
มีเพียงความอ่อนโยนและหวานจับใจที่ทำให้ผมรู้สึกดี
ผมกอดอีกฝ่าย
มือซ้ายค่อยๆสอดเข้าไปในเสื้อตัวโต
นิ้วไล่ไปตามซิกแพคเล็กๆก่อนที่จะไปถึงยอดอกที่อีกคนชอบโชว์นักโชว์หนา
อีกฝ่ายครางออกมาเบาๆเมื่อผมเริ่มขยี้ยอดอกสวย หลังจากผละออกผมแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปค้นหาความหวานจากอีกฝ่ายอีกครั้ง
มือค่อยๆวางไว้บนสะโพกก่อนจะบีบแรงขึ้นเรื่อยๆ
“ฮ่า อา มินโฮ”
“ร้องดังๆก็ได้ ผมชอบ”
“อืม อื้อ...”
ไม่ไหวแล้ว
ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมอีกฝ่าย
ก่อนจะดึงกางเกงของคนใต้ร่างทีเดียวจนหมด
ซึ่งซึงฮุนฮยองก็ให้ความร่วมมืออย่างดี
สะโพกที่ยกสูงทำให้ผมอดหมั่นเขี้ยวไม่ได้จนต้องตีอีกฝ่ายแรงๆไปสองสามที
“อ่า เจ็บนะ
แกล้งฮยองทำไมเนี่ย”
“ก้นนี้ใช่ไหมหืมที่ชอบเต้นดุ๊กดิ๊กๆบนเวทีอ่ะ”
“ได้ข่าวว่าตัวเองก็ทำปะวะ”
“ก็ทำกันทั้งสองคนแหละ”
ผมยิ้มก่อนจะตอบ
ซึงฮุนฮยองทำแก้มพองลมอีกครั้ง ก่อนที่ดันตัวขึ้นมาแทนที่ผม
ผมหอมแก้มน่ารักนั่นแรงๆก่อนที่จะเริ่มซุกไซร้ที่ซอกคอขาว
มือของอีกฝ่ายไม่หยุดนิ่งเช่นกัน เริ่มดึงกางเกงผมออกถึงแค่ต้นขา
บีบคลึงทั้งสองข้างก่อนจะผละตัวออกจากผมและผลักผมลงนอนแล้วคร่อมทันที
“อ่ะ จะทำอะไร” ผมถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มเลียหน้าท้องผม
ไม่มีคำตอบ มีเพียงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งกลับมา
ก่อนที่ริมฝีปากเล็กนั้นจะเข้าครอบครองตรงส่วนนั้น ผมเกร็งสะโพกทันที
เสียงผมหลุดออกมาไม่ทันตั้งตัว ผมเม้มปากอยู่ก็จริงแต่เสียงมันก็ยังเล็ดออกไปได้
มันป็นเพราะผมอ่อน หรือเพราะอีกฝ่ายรู้จุดดีเกินไปกันแน่
มือขวาจับผมนุ่มอีกฝ่ายที่ทำให้เงยหน้าอีกฝ่ายขึ้นมา ส่วนข้อศอกดันตัวขึ้นมาเพื่อมอง
ดวงตาตี๋นั้นมองมาที่ผมไม่ละไปไหน
ก่อนที่จะแลบลิ้นออกมาเลียราวกับมันเป็นไอติมแท่งโปรด
ผมเผลอเด้งสะโพกใส่จะอีกฝ่ายไอออกมา
“ฮื้อ
มันลึกมินโฮ”
“ก็ฮยองแกล้งผมอ่า”
“อ่าๆ ไม่แกล้งก็...อ๊ะ มินโฮ” ผมผลักอีกฝ่ายลงนอนทันที
“แกล้งผมนักใช่ไหม ต้องโดนลงโทษ”
ผมคว้าต้นขาสวยของอีกฝ่ายก่อนจะอ้ามันออกกว้าง
คอบครองแกนกายของอีกฝ่ายด้วยปากก่อนผงกหัวจนอีกฝ่ายสั่นสะท้าน
มือจิกผมที่เริ่มยาวของผมแน่น
ผมเจ็บก็จริงแต่อารมณ์อื่นมันมีมากกว่าเลยปล่อยๆไป
“มินโฮ
ไม่เอาไม่เลีย..”อีกฝ่ายร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อผมก้มเลียช่องทางสีสวย
สะโพกส่ายตามจังหวะที่ลงลิ้นให้ ผมทำระรัวเมื่อเห็นอีกฝ่ายครางออกมา
มือเอื้อมไปรูดรั้งแกนกายอีกฝ่ายอย่างแรงจนอีกฝ่ายเสร็จออกมา
“ทำไมน้ำเยอะจังวะ”
ผมกัดฟันแน่น ก่อนจะก้มลงเลียอีกครั้ง
ส่วนมือที่เปื้อนนั้นเอามาถูตรงช่องทางที่ผมเตรียมไว้
สอดเข้าไปนิ้วแรก อีกฝ่ายเชิดหน้า
เสียงครางกระเซ่าดังออกมายิ่งเพิ่มอารมณ์ดิบของผม ซึงฮุนฮยองเผลอหุบขาเข้าทันที
“เดียวเจ็บน่าฮยอง”
ผมพาดขาทับไว้ข้างหนึ่ง
ก่อนที่จะเอาขาอีกข้างพาดไว้บนบ่าของตัวเอง
“อย่าให้ถึงตาฮยองนะมินโฮอา
อ่ะ
อ่าาาา”ผมกระแทกเข้าไปจนสุดนิ้วทีเดียว
“เก็บแรงไว้ ฮ่ะ
หยุดเลย”อีกฝ่ายเอื้อมมือมารูดแกนกายของผมอย่างแรงจนน้ำซึมออกมา
ผมเร่งสอดนิ้วอีกสองนิ้วเข้าไปทันที ภายในตอดรัดแน่น
“ฮึ่ม แน่น
นานแล้วใช่ไหมที่เราไม่ได้ทำกัน”
“อื้อ ไม่ไหวแล้ว
ใส่มาเหอะ”ซึงฮุนฮยองพูดออกมา
ผมถอนนิ้วออกมาก่อนจะรูดแกนกายอีกฝ่ายแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ
“หยุดทำไมมินโฮ”
“เปล่า
ผมง่วงแล้วอ่า”ผมตอบก่อนจะแกล้งนอนตะแคงหลังให้
ใครมันจะไปหลับได้วะ ยังไม่เสร็จสักรอบเลย
“กล้าเล่นอย่างนี้ใช่ไหมมินโฮอา ได้...”
ซึงฮุนฮยองสอดแขนเข้ามาที่สะโพกผม
ก่อนที่มืออีกข้าวจะยกขาผมขึ้น
“เฮ้ย ไม่เอาท่านี้
ไม่เอานะฮยอง”ผมร้องโวยวายก่อนจะครางลั่น
ไอ้ฮยองโรคจิต ยังไม่ได้เบิกทางอะไรเลยนะเว้ย
“อึก อ่า ผ่อนคลายดิ อย่าเกร็ง”
“เจ็บอ่า เจ็บๆๆๆ” ผมน้ำตาเล็ดออกมา
“ไม่แกล้งแล้วมาๆ
ฮยองขอโทษนะ
เดียวทำเบาๆนะครับ”ซึงฮุนฮยองจับคอให้หันไปรับจูบ ส่วนมือทั้งสองพยายามปรนเปรอเพื่อสร้างอารมณ์ไม่ให้เจ็บปวดไปมากกว่านี้
“อืม อือออ”ผมเริ่มครางออกมาเมื่อเริ่มปรับตัวได้ อีกฝ่ายคงรับรู้จึงเริ่มสอดใส่แรงขึ้นตามอารมณ์
เนื่องจากท่าที่ไม่ถนัดเลยทำให้อีกฝ่ายถอนตัวออกไปก่อนจะพลิกตัวผมให้คว่ำลง ผมโก่งสะโพกรับอีกฝ่ายที่สอดใส่อย่างแรง
ผมครางเมื่อมืออีกฝ่ายมาสัมผัสแกนกายของผม ขยับอย่างเอาใจจนผมปลดปล่อยอย่างง่ายดาย
ผมฟุบหน้าซบหมอน หันไปมองคนด้านหลังที่กำลังขยับเบาๆ รอยยิ้มที่ส่งมาช่างดูน่ารักเหลือเกิน
“ฮยองน่ารักจัง”ผมหลุดปากออกกไป
อีกฝ่ายยิ้มรับ
“มินโฮก็น่ารักมาก”
“รักผมไหมอ่า”ผมแกล้งทำปากยู่จนอีกฝ่ายหัวเราะ ถอนแกนกายออกมาและก้มลงจูบปากผมเบาๆ
“รักดิ ไม่รักมินโฮจะให้รักใครหล่ะ”
ซึงฮุนฮยองยิ้ม ผมยิ้ม
“งั้นฮยองเป็นของผมนะ”
ผมลุกขึ้นก่อนจะเริ่มกลับไปรุกอีกฝ่ายแทน เรี่ยวแรงที่หายไปเมื่อครู่กลับมาแล้วพร้อมกับแรงปรารถนา
เมื่อเห็นอีกฝ่ายล้มตัวลงนอนรอ
เซ็กซี่เกินบรรยาย
แฟนผมน่ารักที่สุดเลยครับ
.
.
.
.
.
.
ทั้งสามที่นอนไม่หลับคิดจะออกมาตามทั้งสองไปหาอะไรทานข้างนอกผละออกจากบานประตูทีละคน
“บางทีผมก็คิดว่าใครร้ายกว่ากันแน่นะเนี่ย”ซึงยุนพูดขึ้น หลังจากผละออกจากประตูห้องคนแรก มือลูบหน้าพลางคิดหนักกับเสียงที่ยังดังแข่งกันของคู่หูพาโบในห้องนอน
“ผมก็ว่างั้นแหละ”แทฮยอนพูดขึ้นบ้าง
คิ้วที่ตกอยู่ปกติยิ่งตกไปกันใหญ่
“ทำไมรู้สึกอายมากเลยก็ไม่รู้นะ”
จินอูเอามือเล็กนั่นปิดหน้า
แก้มใสแดงระเรื่อ
ซึงยุนกับแทฮยอนมองหน้ากัน
ก่อนรอยยิ้มร้ายจะปรากฏขึ้นจากมักเน่ไลน์ส่งต่อไปให้ฮยองของวง
“ฮยองง่วงไหมครับ”
ซึงยุนเดินไปจับไหล่ทั่งสองข้างทางด้านหลัง
เดียวเราออกไปหาอะไรทำดีกว่าเนาะ”
แทฮยอนเอ่ยขึ้นอีกคน
“ห๊ะ ห๋า ไปๆๆ
ไปไหนดี” จินอูยิ้มหน้าบานก่อนเริ่มเดินออกไป แทฮยอนและจินอูยิ้มให้กัน
“ใครช้าคนนั้นแพ้”
“เตรียมเลี้ยงเถอะซึงยุน”
เสียงหัวเราะหึๆดังเบาๆก่อนจะรีบเดินตามฮยองตัวเล็กออกไปอย่างรวดเร็ว
.
.
.
.
.
แถม
“อ่า
เมื่อกี้ฮยองได้ยินเหมือนคนอยู่ที่ประตูเลย”ซึงฮุนฮยองพูดออกมา
เสียงหอบนิดๆเพราะว่าผมเพิ่งปลดปล่อยในตัวฮยองพร้อมๆกับที่อีกฝ่ายเสร็จเมื่อครู่
“งือ ช่างมันเถอะฮยอง ผมเอาต่อนะ”
“ไม่เหนื่อยหรอมินโฮ”
“ไม่อ่ะ คึกมากเลยเหอะ”
“ฮยองเชื่อๆๆ
อย่าเพิ่งขะ...อ่ะ อ่า งื้อ...”
ชอบมากกกก มีผลัดกันรุกผลัดกันรับ อิอิอิ
ตอบลบขอบคุณนะจ๊ะแต่งฟิคน่ารักๆมาให้อ่าน
ค่า ช่วยติดตามต่อไปด้วยน้า
ลบขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ 😁
ตอบลบแซบเวอร์ ตอนแรกเหมือนฮุนจะใสๆ แต่สุดท้าย อห. มีผลัดกันไปอี๊ก...
ตอบลบแต่สามคนที่แอบฟังนี่ยังไงนะ ... ทำไมรู้สึกเหมือนพี่ใหญ่จะถูกหลอกไปไหนยังไงไม่รู้ เออ.... เราคิดไรไปนะ ��
เอาละเขิน ขอบคุณไรท์เตอร์มากค่ะ
แซบเวอร์ ตอนแรกเหมือนฮุนจะใสๆ แต่สุดท้าย อห. มีผลัดกันไปอี๊ก...
ตอบลบแต่สามคนที่แอบฟังนี่ยังไงนะ ... ทำไมรู้สึกเหมือนพี่ใหญ่จะถูกหลอกไปไหนยังไงไม่รู้ เออ.... เราคิดไรไปนะ ��
เอาละเขิน ขอบคุณไรท์เตอร์มากค่ะ